آیا می‌دانید که تعداد قراردادهای اختیار معامله‌ای که هنوز بسته نشده‌اند، می‌تواند سرنخ‌های مهمی درباره روند آینده بازار به شما بدهد؟ موقعیت باز یکی از این سرنخ‌ها است. در این مقاله، به بررسی این مفهوم و نحوه استفاده از آن برای تحلیل بازار می‌پردازیم.
موقعیت‌های باز (Open Interest) در بازار آپشن به تعداد کل قراردادهای آپشنی گفته می‌شود که هنوز تسویه یا بسته نشده‌اند. این تعداد، فارغ از اینکه موقعیت‌ها خریداری شده‌اند یا فروخته شده‌اند، محاسبه می‌شود.
به بیانی ساده‌تر، موقعیت‌های باز نشان‌دهنده تعداد قراردادهای آپشنی است که در حال حاضر در بازار فعال هستند.
در مقابل، حجم معاملات به تعداد کل قراردادهای آپشنی گفته می‌شود که در یک دوره زمانی مشخص معامله شده‌اند. این تعداد شامل معاملاتی می‌شود که هم برای بستن موقعیت‌های باز و هم برای ایجاد موقعیت‌های جدید انجام می‌شوند.
تفاوت‌های کلیدی بین موقعیت‌های باز و حجم معاملات:
اطلاعات: موقعیت‌های باز، اطلاعاتی در مورد تعداد قراردادهای آپشنی که در حال حاضر فعال هستند ارائه می‌دهد، در حالی که حجم معاملات، اطلاعاتی در مورد فعالیت معاملاتی در یک دوره زمانی مشخص ارائه می‌دهد.
کاربرد: از موقعیت‌های باز می‌توان برای سنجش تمایل کلی بازار به صعودی یا نزولی بودن قیمت‌ها استفاده کرد. حجم معاملات نیز می‌تواند برای شناسایی نقاط عطف بالقوه در بازار و همچنین تأیید یا رد سیگنال‌های ارائه شده توسط موقعیت‌های باز استفاده شود.
محاسبه: موقعیت‌های باز با جمع کردن تعداد کل قراردادهای آپشنی که هنوز تسویه نشده‌اند محاسبه می‌شود. حجم معاملات با جمع کردن تعداد کل قراردادهای آپشنی که در یک دوره زمانی مشخص معامله شده‌اند محاسبه می‌شود.
مثال:
فرض کنید در یک روز خاص، 100 قرارداد آپشن کال با قیمت اعمال 50 تومان خریداری و 50 قرارداد آپشن کال با قیمت اعمال 50 تومان فروخته شود. در این سناریو:
- موقعیت‌های باز: 150 قرارداد (100 خریداری شده + 50 فروخته شده)
- حجم معاملات: 150 قرارداد (100 خریداری شده + 50 فروخته شده)
همانطور که مشاهده می‌شود، موقعیت‌های باز و حجم معاملات در این مثال برابر هستند، زیرا تمام معاملات انجام شده برای ایجاد موقعیت‌های جدید بوده‌اند.
با این حال، در شرایطی که معاملات برای بستن موقعیت‌های باز نیز انجام شود، حجم معاملات بیشتر از موقعیت‌های باز خواهد بود.
