می‌خواهید در بازارهای مالی سرمایه‌گذاری کنید اما نمی‌دانید که کدام ابزار برای شما مناسب‌تر است؟ اختیار معامله یا آتی؟ هر کدام از این بازارها، فرصت‌های سودآوری و ریسک‌های خاص خود را دارند. با ما همراه باشید تا تفاوت‌های این دو بازار را بهتر بشناسید و تصمیم آگاهانه‌تری بگیرید.
برای درک بهتر تفاوت بین قراردادهای اختیار معامله و آتی، بیایید این دو را به دو نوع مختلف بلیط تشبیه کنیم:
قرارداد آتی (Futures Contract):
- بلیط قطعی: فرض کنید شما برای یک کنسرت بسیار محبوب، بلیط آتی خریده‌اید. این بلیط به شما تضمین می‌دهد که در تاریخ مشخص شده، حتماً می‌توانید در کنسرت شرکت کنید. فرقی نمی‌کند قیمت بلیط در روز کنسرت بالا برود یا پایین بیاید، شما ملزم به حضور هستید و باید بهای بلیط را پرداخت کنید. حتی اگر قیمت بلیط کاهش پیدا کند، نمی‌توانید بلیط خود را پس بدهید.
- تعهد دو طرفه: در قراردادهای آتی، هر دو طرف (خریدار و فروشنده) ملزم به انجام تعهدات خود هستند. یعنی هم خریدار باید در تاریخ مشخص شده دارایی را خریداری کند و هم فروشنده باید آن را تحویل دهد.
قرارداد اختیار معامله (Option Contract):
- بلیط اختیاری: این بلیط به شما حق می‌دهد که در تاریخ مشخص شده، کنسرت را تماشا کنید، اما شما را ملزم نمی‌کند. اگر قیمت بلیط در روز کنسرت خیلی بالا رفت، می‌توانید از حق خود استفاده کنید و بلیط را بخرید. اما اگر قیمت پایین آمد، می‌توانید از حق خود صرف نظر کنید و بلیط را نخرید. در این حالت، مبلغی که بابت خرید حق انتخاب پرداخت کرده‌اید، از دست می‌رود.
- تعهد یک طرفه: در قراردادهای اختیار معامله، فقط فروشنده متعهد است. خریدار تنها حق انتخاب دارد و می‌تواند از آن استفاده کند یا نکند.
تفاوت‌های اصلی:
- قرارداد آتی: برای افرادی مناسب است که از آینده بازار مطمئن هستند و می‌خواهند از نوسانات قیمت سود ببرند.
- قرارداد اختیار معامله: برای افرادی مناسب است که می‌خواهند از دارایی خود محافظت کنند یا در شرایط خاصی وارد معامله شوند.
توجه: این توضیحات بسیار ساده شده است و برای درک کامل تفاوت‌های این دو نوع قرارداد، نیاز به مطالعه بیشتر و تخصصی‌تر است.
